W tym roku mija 100 lat od konsekracji i nadania tytułu bazyliki mniejszej kościołowi Najświętszego Serca Jezusowego na warszawskiej Pradze. Miasto stołeczne Warszawa przeznaczyło 250 tys. zł na kolejny etap prac konserwatorskich. Przeznaczone będą m.in. na remont charakterystycznych schodów „występujących” w wielu filmach.
Wieża bazyliki góruje nad całą Starą Pragą i jest świetnie widziana z wielu miejsc, to nieodłączny element architektonicznego krajobrazu tej części miasta. Charakterystyczna, przypominająca rzymskie świątynie, bryła kościoła często jest także planem filmowym. „Zagrała” np. w filmach „To ja, złodziej” , „Pręgi” czy „Testosteron”. Od kilku lat właściciel kościoła, Towarzystwo Salezjańskie Inspektoria im. św. Stanisława Kostki, prowadzi program przywrócenia budowli jej dawnej świetności. Tegoroczny etap rozpoczęty w maju dotyczy głównie renowacji górnej części elewacji frontowej i schodów wejściowych.
Usunięte będą zanieczyszczenia, uzupełnione ubytki tynku, całość zostanie wzmocniona, zagruntowana i pomalowana. Zostaną również wykonane prace sztukatorskie zdobień. Przewiduje się również wymiana zniszczonych obróbek blacharskich i orynnowania. Zakończenie prac planowane jest na początek października 2023 r.
Wsparcie udzielone w formie dotacji przez miasto to 250 000 zł.
Niezwykła historia świątyni przy Kawęczyńskiej
Pierwsze plany budowy kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa sięgają roku 1880, kiedy para książęca – Michał i Maria Radziwiłłowie spotkała się we Włoszech z późniejszym świętym Janem Bosko. Plany te zostały pokrzyżowane nagłą śmiercią księcia Michała w 1903 r.
Do budowy już tylko samego kościoła doszło w latach 1909-1923 na Michałowie (nazwa tej części Pragi pochodzi od imienia księcia Michała Radziwiłła). Zaprojektował go architekt Łukasz Wolski, a zmiany wprowadził architekt Hugon Kudera. Modyfikacja projektu doprowadziła do sporu pomiędzy projektantami, który musiał rozstrzygać sąd arbitrażowy przy Kole Architektów w Warszawie.
„Najpiękniejszy kościół w Polsce” – miał zakrzyknąć papież Pius XI podczas nawiedzenia w 1921 r. budującej się świątyni. Dwa lata później, w dokumencie nadającym tytuł bazyliki mniejszej napisał: „Wiemy bowiem doskonale, że świątynia ta, wzniesiona z przedziwnym kunsztem według starożytnego stylu na wzór Bazylik Wiecznego Miasta, zajmuje naprawdę wybitne miejsce między świątyniami zdobiącymi miasto stołeczne Warszawę”.
Kościół wzorowany jest na bazylice św. Pawła za Murami. Chociaż konsekracji kościoła dokonano w 1923 roku prace przy wystroju wnętrz, ale także duża część głównych prac budowlanych, trwały jeszcze długo. I tak np. wieża kościoła została dokończona dopiero w latach 1996-2001. W kolejnych latach dokonano także wielu korekt redukujących i upraszczających pierwotny zamysł projektanta. Pomimo wszystkich zmian obiekt dalej stanowi bardzo udaną kompilację wczesnochrześcijańskich, rzymskich bazylik.